سنجش و اعتباریابی مدل مدیریت بحران اجتماع‌محور براساس تکنیک سوآرا (مورد شناسی: استان کرمان)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی،گرایش توسعه منابع انسانی،دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

2 استاد دانشکده مدیریت و اقتصاد ، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان ، ایران

3 استادیار دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

10.22111/gaij.2021.6563

چکیده

ازجمله تهدیدهای بالقوه‌ای که همواره سلامتی و دارایی افراد جامعه را مورد هدف قرار داده، وقوع حوادث و بلایای طبیعی است. مدیریت بحران جامعه‌محور یکی از رویکردهای مدیریتی است که برای کاهش خطرات ناشی از سوانح و بحران‌ها در جوامع در معرض خطر به‌کار گرفته می‌شود. در این رویکرد، مردم در بطن تصمیم‌گیری قرار داشته و در فعالیت‌های علمی و اجرایی مربوط به مدیریت بحران مشارکت داده می‌شوند. هدف از انجام این پژوهش، سنجش و اعتباریابی مدل مدیریت بحران اجتماع‌محور براساس تکنیک سوآرا در استان کرمان است. روش تحقیق براساس هدف، کاربردی و براساس روش اجرا، توصیفی-پیمایشی مبتنی بر مدل‌‌سازی معادلات ساختاری است. جامعۀ آماری پژوهش عبارت است از: صاحب‌نظران، مدیران و کارشناسان ستاد بحران استانداری و هلال احمر استان کرمان به تعداد 170 نفر که براساس فرمول کوکران و با احتساب خطای 05/0، 118 نفر به روش تصادفی ساده به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. به‌منظور جمع‌آوری اطلاعات، از ابزار پرسشنامه استفاده شد که روایی با استفاده از روش تحلیل عاملی تأییدی و پایایی با روش پایایی ترکیبی برابر با 894/0 و آلفای کرونباخ برابر با 924/0 مورد تأیید قرار گرفت. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از روش مدل‌‌سازی معادلات ساختاری در محیط نرم‌افزار Smart PLS نسخۀ دو استفاده شد. نتایج پژوهش، حاکی از آن است که ابعاد قبل، حین و پس از بحران به‌ترتیب 99 درصد و 98 درصد و 98 درصد از تغییرات الگوی مدیریت بحران اجتماع‌محور را تبیین می‌کنند. به‌منظور اولویت‌بندی مؤلفه‌ها و شاخص‌های پژوهش نیز از تکنیک سوآرا استفاده شد. نتایج نشان داد مؤلفه‌های آموزش عمومی، مشارکت عملی و مشارکت اجتماعی به‌ترتیب با اوزان نهایی 42/0، 35/0، 27/0 بیشترین تأثیر را بر مدیریت بحران اجتماع‌محور دارند.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Assess and Validate Community-Based Crisis Management Model Based on the Soara Technique (Case Study: Kerman Province)

نویسندگان [English]

  • Asma Salehi Noodz 1
  • Noor Mohammad Yaghoobi 2
  • Alemeh Keykha 3
چکیده [English]

Disasters and natural disasters are among the potential threats that have always targeted the health and property of people in the community. Community-based crisis management is one of the management approaches that is used to reduce the risks of accidents and crises in high-risk communities. In this approach, people are at the heart of decision-making and participate in scientific and executive activities related to crisis management. The purpose of this study is to assess and validate the community-based crisis management model based on the soara technique. The research method is based on the applied purpose and based on a survey implementation method based on structural equation modeling. The statistical population of this study consists of 170 experts and managers of kerman provincial crisis headquarters and red crescent who were selected as a sample size based on cochran's formula and with an error of 0.05, 118 people were selected by simple random sampling method. In order to collect information, a researcher-made questionnaire was used. The validity of the questionnaire was confirmed using confirmatory factor analysis. The reliability of the questionnaire was estimated to be 0.894 with the combined reliability method and 0.924 with cronbach's alpha. In order to analyze the data, structural equation modeling method was used in smart pls software version 2. The results show that the dimensions before, during and after the crisis explain 99%, 98% and 98% of the changes in the community-based crisis management model, respectively. In order to prioritize the components and indicators of the research, the soara technique was used. The results showed that the components of public education, practical participation and social participation with the final weights of 0.42, 0.35, and 0.27 have the greatest impact on community-based crisis management, respectively.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Crisis management
  • Community Based Crisis Management
  • Soara Technique
  • Kerman Province

مراجع

ابراهیم‌‌زاده، عیسی؛کاشفی‌‌دوست، دیمن؛ حسینی، احمد. (1397). ارزیابی تاب‌آوری کالبدی شهر در برابر زلزله (نمونۀ موردی: شهر پیرانشهر)، مجلۀ مخاطرات طبیعی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دورۀ هشتم، شمارۀ 20، صص 146-131.http://ensani.ir/fa/article/402959
ازکیا،مصطفی؛غفاری،غلامرضا(1380).بررسی رابطه اعتماد و مشارکت در مناطق روستایی شهر کاشان.فصلنامه علوم اجتماعی، دانشگاه تهران،دوره نهم،شماره سیزده،صص31-3.https://www.sid.ir/fa/JOURNAL/ViewPaper.aspx?id=8179
اصلانی، فرشته ؛ اسدی ، سعیده ؛ شرفی ، علی ؛ کاکاوند ، یاشل(1399). بررسی تاثیر ابعاد بازسازی محلات بر التیام پیامدهای اجتماعی روانی ، پس از زلزله 1382بم. فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران تهران، دوره دهم ، شماره دوم ، صص11-31.https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/656451
آروین،محمود؛فرجی،امین؛بذرافکن،شهرام(1396).بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر مدیریت ریسک زلزله با تاکید بر تاب آوری(مورد مطالعه: منطقه نه شهر تهران)،مجله مدیریت سرمایه اجتماعی،دانشگاه تهران،دوره پنجم،شماره­1،صص24-1.https://jscm.ut.ac.ir/article_65768.html
بذرافشان، جواد؛ طولابی‌نژاد، مهرشاد؛ طولابی‌نژاد، میثم. (1397). تحلیل فضایی تفاوت‌های تاب‌آوری در نواحی شهری و روستایی در برابر مخاطرات طبیعی (مورد مطالعه: شهرستان پلدختر)،فصلنامه پژوهش‌‌های روستایی، دانشگاه تهران، دورۀ نهم، شمارۀ 1، صص 135-119.https://jrur.ut.ac.ir/article_66220.html
پاکبازخسروشاهی، علی. (1397). طراحی الگوی مدیریت بحران در رسانه؛ فصلنامۀ علمی رسانه،ارتباط جمعی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، دورۀ بیست‌ونهم، شمارۀ 3، صص 146-125.https://www.noormags.ir/view/en/articlepage/96910/139/text
پروازی،مهناز(1397).بررسی خشکسالی های استان کرمان با چهار شاخص TOPSIS,SPI,PNPI ,Z،مجله علوم جغرافیایی(جغرافیای کاربردی)دانشگاه آزاد اسلامی مشهد،دوره14،شماره29، 117-131.http://geographic.sinaweb.net/article_669666.html
پورعزت، علی‌اصغر؛ فیروزپور، آرمین؛ سعدآبادی، علی‌اصغر. (1392). مطالعه و مقایسۀ رویکرد اجتماع‌محور مدیریت بحران در کشورهای منتخب، فصلنامۀ مدیریت سازمان‌های دولتی دانشگاه پیام نور، سال اول، شمارۀ 2، صص 52-37.http://ensani.ir/fa/article/327693/
ترکارانی، مجتبی؛ مرادی‌نژاد، الهام. (1399). بررسی تغییرات سرمایۀ اجتماعی در بلایای طبیعی، مطالعۀ تأثیر سیلاب لرستان در فروردین 1398. مطالعات اجتماعی ایران وابسته به انجمن جامعه شناسی ایران، دوره سیزدهم، شمارۀ 2، صص 147-123.http://ensani.ir/fa/article/432247/
توکلی ، جعفر ؛ الماسی ، هادی ؛ قوچی ، پرستو(1395) ؛ بررسی و تحلیل راهبردهای سازگاری کشاورزان با خشکسالی در استان کرمانشاه،فصلنامه پژوهش های روستایی، دانشگاه تهران،.پژوهشهای روستایی،دوره هفتم، شماره 25، صص 241-217 .http://ensani.ir/fa/article/359069/
حسینی،کامبد؛پیشنمازی،فرشته(1389).بررسی نحوه اطلاع رسانی در زلزله رودبار،منجیل و بم. پژوهشنامه زلزله شناسی و مهندسی زلزله،دوره 13،شماره2،صص12-21.http://www.rbsee.ir/index.php/rbsee/article/view/28
حیدری ، کبری ؛ ابراهیمی نژاد ، مهدی (1393). بررسی عامل هماهنگی برای جذب مشارکت مردمی در سازمان های مدیریت بحران . همایش ملی پژوهش های کاربردی در مهندسی عمران ، معماری و مدیریت شهری.https://civilica.com/doc/382778/
درودی، هما؛ سپهری‌فر، حسن. (1398). ارزیابی مدیریت بحران در ایران بر مبنای مدل لیتل جان (بررسی موردی سیل فروردین 1398 لرستان، مازندران و زلزلۀ 1396 کرمانشاه)، مجله دانش پیشگیری و مدیریت بحران وابسته به سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، دورۀ نهم، شمارۀ 4، صص 402-393.http://dpmk.ir/article-1-306-fa.html
رحیمی، محمد؛ افشاری‌پور، نوشین. (1397). جانمایی پایگاه‌های پشتیبانی مدیریت بحران با استفاده از تکنیک AHP و GIS (مطالعۀ موردی: شهربابک)؛ مجلۀ مخاطرات محیط طبیعی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، دورۀ هفتم، شمارۀ 16، صص 88-65.https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=462903
رضایی‌راد، هادی؛ کاظمی، داوود. (1399). بازشناسی ضرورت مدیریت اجتماع‌محور بحران درجهت کاهش آسیب‌پذیری در بحران زلزله، مطالعات محیطی هفت‌حصار وابسته به دانشگاه آزاد اسلامی همدان، دوره اول، شمارۀ 33، صص 78-63.https://www.magiran.com/paper/2194551
رفیعیان، مجتبی؛ مطهری، زینب‌السادات. (1391). طراحی مدلی برای مدیریت ریسک اجتماع‌محور، دوفصلنامۀ علمی-پژوهشی مدیریت بحران دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران، دورۀ اول، شمارۀ 1، صص 12-5.http://www.joem.ir/article_1402.html
روشندل اربطانی، طاهر؛ پورعزت، علی‌اصغر؛ قلی‌پور، آرین. (1388). تدوین الگوی جامع مدیریت بحران با رویکرد نظم و امنیت، فصلنامۀ دانش انتظامی، دانشگاه علوم انتظامی امین، سال دهم، شمارۀ 2، صص 80-63.https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=105407
زربین، جلیل. (1399). ارزیابی عملکرد مدیریت بحران زلزلۀ بوشهر (شهر شنبه). فصلنامۀ مدیریت بحران، دانشگاه جامع امام حسین، سال دوازدهم، شمارۀ 1، صص 125-97.https://cmj.ihu.ac.ir/article_205191.html
ساعی ، علی ؛ بدری ، علی ؛ کاظمی ، نسرین ؛ تاجیک ، فائزه(1393) .تحلیل مولفه های موثر بر مشارکت زنان در چرخه ی مدیریت بحران شهر تهران . نشریه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، دانشگاه خوارزمی ، دوره  اول ، شماره سوم ، صص28-13،.https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/540115
صداقت، مهدی؛ مهرنیا، رضا؛ برزگر، صادق؛ زنگی‌آبادی، محمدعلی. (1395). تأثیر مخاطره‌آمیز کاهش سطح تاغ‌زارهای اطراف شهر کرمان بر تشکیل کانون‌های ریزگرد؛ مدیریت مخاطرات محیطی، دانشگاه تهران، دورۀ سوم، شمارۀ 3، صص 210-199.https://jhsci.ut.ac.ir/article_61931.html
ظفری،حسین؛ویسی،حسین(1391).واکاوی عوامل موثر در جلب مشارکت مردمی به منظور کاهش ریسک سوانح طبیعی،فصلنامه مسکن و محیط روستا، پژوهشکده سوانح طبیعی،دوره30، شماره 135، صص 105-120.https://jhre.ir/article-1-206-fa.html
عاشوری،امیر؛خیاطیان،محمد؛فرزادی،محسن(1397).؛بررسی نقش جامعه محوری در مدیریت بحران،کنفرانس عمران،معماری و شهرسازی جهان اسلام.https://civilica.com/doc/776575/
عرب، علیرضا؛ حسینی دهشیری، جلال‌الدین؛ نصیری، عباس. (1395). ارائۀ مدل کارمندیابی مبتنی بر روش تصمیم‌گیری چندمعیارۀ ترکیبی سوارا و آراس (مطالعۀ موردی: شرکت مادر تخصصی توانیر)، فصلنامۀ مهندسی تصمیم، دانشگاه خوارزمی، سال دوم، شمارۀ 6 ، صص147-169.https://jde.khu.ac.ir/article-1-71-fa.html
عزیزپور، فرهاد؛ حمیدی، محمدسعید؛ چابک، جمشید. (1394). تحلیل مشارکت محلی در مدیریت مخاطرۀ سیل در نواحی روستایی، مورد مطالعه: روستاهای حوزۀ آبخیز رودخانۀ بشار شهرستان بویراحمد، تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، دانشگاه خوارزمی، سال دوم، شمارۀ 4، صص 94-77.https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=344710
عضدی، وحید؛ میرزایی، محمدحسن. (1393). نقش مشارکت‌های مردمی در زمان بروز زلزلۀ بم، فصلنامه علمی دانش انتظامی کرمان، دورۀ هفتم، شمارۀ 2، صص 49-30.http://kerman.jrl.police.ir/article_16537.html
عموزاد خلیلی، سجاد؛ رشیدی،احمد؛ پیردشتی، حسین(1397). بررسی نقش مشارکت مردمی در بهبود عملکرد مدیریت بحران فضای شهری و عوامل موثر بر آن از منظر نظریه مشارکت اجتماعی راجرز در شهر بهشهر.فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران. ،دوره هشتم،شماره سوم،268-255.http://dpmk.ir/article-1-200-fa.html
 عنابستانی،علی اکبر؛خسروبیگی،رضا؛تقی لو،علی اکبر؛اکبری،محمدحسن(1391).تحلیل عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر میزان مشارکت مردم در نواحی روستایی:مطالعه موردی روستاهای بخش مرکزی شهرستان جهرم،فصلنامه روستا و توسعه، موسسه پژوهش های برنامه ریزی،اقتصادکشاورزی و توسعه روستایی،دوره پانزدهم،شماره اول،108-85.https://journals.areeo.ac.ir/article_59134.html
غضنفرپور، حسین؛ صداقت‌کیش، مرضیه؛ سلیمانی دامنه، مجتبی؛ صباحی گراغانی، یاسر. (1398). سنجش واکنش مدیران شهری در رویارویی با مخاطرۀ محیطی سیل با تأکید بر تاب‌آوری (مطالعۀ موردی: شهر جیرفت). جغرافیا و پایداری محیط، دانشگاه رازی. دورۀ 9، شمارۀ 30، صص 127-107.https://ges.razi.ac.ir/article_1066.html
فیروزپور،آرمین؛دارایی،مسعود؛سعدآبادی، علی اصغر(1395). الگوسازی رابطه میان رویکرد قابلیت و رویکرد اجتماع محور مدیریت بحران،فصلنامه مطالعات مدیریت شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران،دوره8،شماره25، 9-2.http://ums.srbiau.ac.ir/?_action=articleInfo&article=9403&lang=fa
قلی گله،نریمان(1397).بررسی نقش و ظرفیت سازمان های مردم نهاد در مدیریت سیلاب شهری،ششمین کنفرانس جامع مدیریت و مهندسی سیلاب. تهران.https://civilica.com/doc/815938/
کریمی، خدیجه؛ریاحی،وحید؛عزیزپور،فرهاد؛تقی لو،علی اکبر (1396). نقش مدیریت بحران در دگرگونی فضایی سکونتگاهی روستایی، مورد مطالعه: شهرستان ارومیه،فصلنامه تحلیل فضایی مخاطرات محیطی، دانشگاه خوارزمی، دوره دوم،شماره چهارم،صص87-106.http://ensani.ir/fa/article/377708
کریمی، خدیجه؛ تقی‌لو، علی‌اکبر. (1399). مدیریت بحران اجتماع‌محور، راهی به سوی توسعۀ پایدار. فصلنامۀ دانش پیشگیری و مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ، دورۀ دهم، شمارۀ 1، صص 61-45.https://www.magiran.com/paper/2123306
محمدی فر،یوسف؛اعظمی،محسن،فیض آقایی،پریا(1399). طراحى مدل بومى مدیریت بحران سوانح گسترده طبیعى(موردمطالعه: زلزله کرمانشاه). فصلنامه دانش پیشگیری و مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران ، دوره دهم ، شماره دوم ،صص176-163.https://dpmk.ir/article-1-341-fa.html
مختاری، هادی؛ قربانی، زهرا. (1397). امکان‌سنجی و بهینه‌سازی ترکیب و زمان‌بندی طرح‌های مدیریت بحران. دوفصلنامۀ علمی-پژوهشی مدیریت بحران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، دوره هفتم ، شمارۀ 13، صص 73-94.http://www.joem.ir/article_33435.html
مرکز آمار ایران(1398).سرشماری عمومی،شناسنامه آبادی های کشور:استان کرمان.http://vlib.kmu.ac.ir/kmu/handle/kmu/24327
مطهری، زینب‌السادات؛ رفیعیان، مجتبی. (1395). تبیین مدلی به‌منظور ارتقای مدیریت خطر بحران با رویکرد اجتماع‌محور، نمونۀ موردی: یکی از اجتماعات تهران. فصلنامۀ معماری و شهرسازی، آرمان‌شهر، دورۀ هفدهم، شمارۀ 9، صص 401-389.https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/417940
موهبتی، زهان؛ یعقوبی، نورمحمد؛ محمدی، محمودزاده، واشان. (1399). طراحی الگوی مرحله‌ای مدیریت بحران با رویکرد ظرفیت‌سازی جوامع محلی با استفاده از روش فراترکیب، مدیریت دولتی، دانشگاه تهران، دورۀ دوازدهم، شمارۀ 2، صص 203-175.https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/735237
مهدیه، امید. (1399). بررسی تأثیر مشارکت مردمی بر عملکرد مدیریت بحران. فصلنامۀ دانش پیشگیری و مدیریت بحران، سازمان پیشگیری و مدیریت بحران شهر تهران، دورۀ دهم، شمارۀ 2،صص141-126.http://dpmk.ir/article-1-328-fa.html
نوراللهی ، بابک(1392) ؛ نقش مشارکت مردمی در مدیریت بحران (با نگاهی به رویکرد مدیریت شهری تهران در جلب مشارکت مردمی).پنجمین کنفرانس بین المللی مدیریت جامع بحران های طبیعی ، تهران.https://civilica.com/doc/252368/
 
Ai, A. L., Richardson, R., Plummer, C., Ellison, C. G., Lemieux, C., Tice, T. N., & Huang, B. (2013). Character strengths and deep connections following Hurricanes Katrina and Rita: Spiritual and secular pathways to resistance among volunteers. Journal for the Scientific Study of Religion, 52(3), 537-556.https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/jssr.12043
Aijazi, O., & Panjwani, D. (2015). Religion in Spaces of Social Disruption: Re-Reading the Public Transcript of Disaster Relief in Pakistan. International Journal of Mass Emergencies & Disasters, 33(1),95-110.https://hcommons.org/deposits/view/hc:23740/CONTENT/religion_in_spaces_of_social_disruption3.pdf/
Ajami, S., & Fattahi, M. (2009). The role of earthquake information management systems (EIMSs) in reducing destruction. Disaster Prevention and Management: An International Journal,18(2),150-161.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09653560910953225/full/html
Allen, K. M. (2006). Community‐based disaster preparedness and climate adaptation: local capacity‐building in the Philippines. Disasters, 30(1), 81-101.‏https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16512863/
Andharia, J. (2020). Blurred Boundaries, Shared Practices: Disaster Studies as an Emerging Discipline and Disaster Management as a Field of Practice. In Disaster Studies (pp. 33-76). Springer, Singapore.‏https://www.springer.com/gp/book/9789813293380
Armitage, D. (2005). Adaptive capacity and community-based natural resource management. Environmental management, 35(6), 703-715.‏https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s00267-004-0076-z.pdf
Arnold, S., Brockdorff, N., Jakovljev, I., & Zdravković, S. (2018). Applying cultural values to encourage disaster preparedness: Lessons from a low-hazard country. International journal of disaster risk reduction, 31(5), 37-44.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212420918300554
Azad, M. A. K., Uddin, M. S., Zaman, S., & Ashraf, M. A. (2019). Community-based disaster management and its salient features: a policy approach to people-centred risk reduction in Bangladesh. Asia-Pacific Journal of Rural Development, 29(2), 135-160.‏https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1018529119898036
Berno, T. (2017). Social enterprise, sustainability and community in post-earthquake Christchurch: Exploring the role of local food systems in building resilience. Journal of Enterprising Communities: People and Places in the Global Economy,11(1),149-165.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/JEC-01-2015-0013/full/html
Bhandari, R. B. (2014). Social capital in disaster risk management; a case study of social capital mobilization following the 1934 Kathmandu Valley earthquake in Nepal. Disaster Prevention and Management,23(4),314-328.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/DPM-06-2013-0105/full/html
Boukri, M., Farsi, M. N., Mebarki, A., Belazougui, M., Ait-Belkacem, M., Yousfi, N& Amellal, O. (2018). Seismic vulnerability assessment at urban scale: Case of Algerian buildings. International journal of disaster risk reduction, 31, 555-575.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212420918302747
Brassard, C. Howitt, A. M. & Giles, D. W. (2015). Confronting disaster: Recent lessons from the Asia-Pacific. In Natural Disaster Management in the Asia-Pacific (pp. 1-13). Springer, Tokyo.https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-4-431-55157-7_1
Cannon, T. (2014). Vulnerability and disasters. The Companion to Development Studies, 351.https://www.taylorfrancis.com/chapters/edit/10.4324/9780203528983-75/5-vulnerability-disasters-terry-cannon
Coombs, W. T., & Laufer, D. (2019). Global crisis management–current research and future directions. Journal of International Management, 24(3), 199-203.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S107542531830379X
Fahrudin, A. (2012). Preparing social work students for working with disaster survivors. Asian Social Work and Policy Review, 6(2), 86-94.https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1753-1411.2012.00064.x
‏Falk, K. (2013). Preparing for Disaster: A Community Based Approach, 2nd Rev. Danish Red Cross, Copenhagen.https://etalpykla.lituanistikadb.lt/object/LT-LDB-0001:J.04~2016~1504876815975/
Gaillard, J. C., & Mercer, J. (2012). From knowledge to action: Bridging gaps in disaster risk reduction. Progress in human geography, 37(1), 93-114.‏https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0309132512446717
Gianisa, A., & Le De, L. (2018). The role of religious beliefs and practices in disaster. Disaster Prevention and Management,27(1),74-86.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/DPM-10-2017-0238/full/html
Girard, J. F., Lalande, F., Salmi, L. R., Le Bouler, S., & Delannoy, L. (2006). Rapport de la mission d’évaluation et d’expertise de la veille sanitaire en France. Doc. Fr.116-201.http://genet.univ-tours.fr/gen002300/DONNEES
Gundel, S. (2005). Towards a new typology of crises. Journal of contingencies and crisis management, 13(3), 106-115.‏https://www.theisrm.org/documents/Gundel%20(2005)%20Towards%20a%20New%20Topology%20of%20Crises.pdf
Gupta, A. K., Suresh, I. V., Misra, J., & Yunus, M. (2002). Environmental risk mapping approach: risk minimization tool for development of industrial growth centres in developing countries. Journal of Cleaner Production, 10(3), 271-281.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0959652601000233
Haque, C. E., & Uddin, M. S. (2013). Disaster management discourse in Bangladesh: a shift from post-event response to the preparedness and mitigation approach through institutional partnerships. In Approaches to Disaster Management-Examining the Implications of Hazards, Emergencies and Disasters. IntechOpen.103-117.https://www.intechopen.com/books/approaches-to-disaster-management-examining-the-implications-of-hazards-emergencies-and-disasters/disaster-management-discourse-in-bangladesh-a-shift-from-post-event-response-to-the-preparedness-and
‏Hermann, C. F. (1963). Some consequences of crisis which limit the viability of organizations. Administrative science quarterly, 61-82.‏https://www.jstor.org/stable/2390887
Hossain, M. A. (2012). Community participation in disaster management: role of social work to enhance participation. Sociology, 21(12),159- 171.‏http://www.antrocom.net/upload/sub/antrocom/090113/16-Antrocom.pdf
Hosseini, S. A., Hosseini, O., Hamghadam, N., Zahmatkesh, E., & Delbari, S. (2013). Indigenizing of Response Indexes in Crisis Management in Iran: Case Study: Rasht City. Singaporean Journal of Business, Economics and Management Studies, 51(1114), 1-19.‏https://platform.almanhal.com/Files/Articles/44888
Hosseini, S. H., Amanat, N., Ghanbari, V., Nakhaee, M., Abbasabadi, M., Najafi, M., ... & Pashaei Sabet, F. (2017). Community-Based Management Challenges in Disaster Risk Reduction: A Content Analysis in Iran. Health in Emergencies and Disasters, 2(2), 63-70.https://hdq.uswr.ac.ir/browse.php?a_id=135&sid=1&slc_lang=en
Humanson, R., & Nordeman, P. (2017). Proactive Crisis Management (PCM): Perceptions of crisis-awareness and crisis-readiness in organizations in relation with their actual strategic initiatives against industrial crises caused by human errors.‏https://www.diva-portal.org/smash/record.jsf?pid=diva2:1158145
Islam, M. R., Ingham, V., Hicks, J., & Kelly, E. (2018). From coping to adaptation: Flooding and the role of local knowledge in Bangladesh. International journal of disaster risk reduction, 28, 531-538.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212420917304144
Jahangiri, K., Izadkhah, Y. O., & Tabibi, S. J. (2011). A comparative study on community‐based disaster management in selected countries and designing a model for Iran. Disaster Prevention and Management: An International Journal,20(1),82-94.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09653561111111108/full/html
Jaques, T. (2007). Issue management and crisis management: An integrated, non-linear, relational construct. Public Relations Review, 33 (2), 147-157.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0363811107000185
Jensen, A., & Aven, T. (2018). A new definition of complexity in a risk analysis setting. Reliability Engineering & System Safety, 171, 169-173.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0951832017304635
  Johansson, R., Danielsson, E., Kvarnlöf, L., Eriksson, K., & Karlsson, R. (2018). At the external boundary of a disaster response operation: The dynamics of volunteer inclusion. Journal of Contingencies and Crisis Management, 26(4), 519-529.‏https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/1468-5973.12228
Kaewkitipong, L., Chen, C. C., & Ractham, P. (2016). A community-based approach to sharing knowledge before, during, and after crisis events: A case study from Thailand. Computers in Human Behavior, 54, 653-666.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0747563215300753
Kalanda-Joshua, M., Ngongondo, C., Chipeta, L., & Mpembeka, F. (2011). Integrating indigenous knowledge with conventional science: Enhancing localised climate and weather forecasts in Nessa, Mulanje, Malawi. Physics and Chemistry of the Earth, Parts A/B/C, 36(14-15), 996-1003.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1474706511001902
Kangabam, R. D., Panda, P. C., & Kangabam, M. (2012). Disaster preparedness among the resident community-a case study of Rajiv Gandhi University, Itanagar, India. International Journal of environmental sciences, 2(3), 1632-1642.‏https://www.indianjournals.com/ijor.aspx?target=ijor:ijes&volume=2&issue=3&article=046
Kash, T. J., & Darling, J. R. (1998). Crisis management: prevention, diagnosis and intervention. Leadership & Organization Development Journal,19(4),179-186.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/01437739810217151/full/html
Keršulienė, V., & Turskis, Z. (2016). Integrated fuzzy multiple criteria decision making model for architect selection. Technological and economic development of economy, 17(4), 645-666.‏https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3846/20294913.2011.635718
Keršuliene, V., Zavadskas, E. K., & Turskis, Z. (2010). Selection of rational dispute resolution method by applying new step‐wise weight assessment ratio analysis (SWARA). Journal of business economics and management, 11(2), 243-258.‏https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.3846/jbem.2010.12
Khan, M. R., & Rahman, M. A. (2007). Partnership approach to disaster management in Bangladesh: a critical policy assessment. Natural Hazards, 41(2), 359-378.‏https://link.springer.com/article/10.1007%252Fs11069-006-9040-y
Klafft, M., Dudzińska-Jarmolińska, A., Harari, I., Bustos, R. G., Duarte, S. B., & Morrobel, T. (2018). A citizen science approach using information systems to provide qualitative information on historic natural disasters to risk communicators and the general public. Umweltinformationssysteme 2018 Umweltdaten-in allen Dimensionen und zu jeder Zeit?,1(29), 197-208.http://ceur-ws.org/Vol-2197/paper15.pdf
kumari, K., & Sabitha, P. (2015). Awareness of Disaster Management: An Exploration among Secondary School Students of Kerala Based on their Gender, Locale and Experience. Guru Journal of Behavioural and Social Sciences, 3(2), 382-388.‏http://ir.oauife.edu.ng:8080/handle/123456789/7007
Launder, D., & Perry, C. (2014). A study identifying factors influencing decision making in dynamic emergencies like urban fire and rescue settings. International Journal of Emergency Services.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/IJES-06-2013-0016/full/html
‏Lee, D. W. (2020). An exploratory assessment of infrastructure resilience to disasters. International journal of disaster resilience in the built environment,11(4),519-533.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/IJDRBE-02-2019-0006/full/html
Lizarralde, G., Páez, H., Lopez, A., Lopez, O., Bornstein, L., Gould, K., ... & Munoz, L. (2020). We said, they said: the politics of conceptual frameworks in disasters and climate change in Colombia and Latin America. Disaster Prevention and Management: An International Journal,29(6),909-928.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/DPM-01-2020-0011/full/www.oddebates.com
Magis, K. (2010). Community resilience: An indicator of social sustainability. Society and Natural Resources, 23(5), 401-416.https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/08941920903305674
Mal, S., Singh, R. B., Huggel, C., & Grover, A. (2018). Introducing linkages between climate change, extreme events, and disaster risk reduction. In Climate change, extreme events and disaster risk reduction (pp. 1-14). Springer, Cham.https://link.springer.com/chapter/10.1007/978-3-319-56469-2_1
Mallick, B., Rubayat Rahaman, K. and Vogt, J. (2011). Social vulnerability analysis for sustainable disaster mitigation planning in coastal Bangladesh. Disaster Prevention and Management: an International Journal, 20, 220-237.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09653561111141682/full/html
Marsh, G., & Buckle, P. (2001). Community: the concept of community in the risk and emergency management context. Australian Journal of Emergency Management, The, 16(1), 5-7.‏https://search.informit.org/doi/abs/10.3316/informit.368652743556652
Marskole, P., Mishra, A., Kumar, P., Gaur, P., Aharwar, P., Patidar, P., & Shejwar, P. (2018). A study to assess awareness on disaster management among school going children in Gwalior (MP). International Journal of Community Medicine and Public Health, 5(4), 1371-1375.‏https://dergipark.org.tr/en/pub/afet/issue/40112/454340
Mathbor, G. M. (2007). Enhancement of community preparedness for natural disasters: The role of social work in building social capital for sustainable disaster relief and management. International Social Work, 50(3), 357-369.‏https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/0020872807076049
MG, K. (2018). The Impact of Strategic Planning on Crisis Management Styles in the 5-Star Hotels. Journal of Hotel & Business Management, 7(1), 1-9.http://www.eeer.ir/article_69402.html
‏Moe, T. L., & Pathranarakul, P. (2006). An integrated approach to natural disaster management: public project management and its critical success factors. Disaster Prevention and Management: An International Journal,15(3),396-413.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09653560610669882/full/html
Mousavi, S. R., Rashedi, H., & Nabi Bidhendi, G. (2018). Role of crisis management in reducing socio-psychological vulnerabilities after natural disasters (case study: citizens of Bam city). Environmental Energy and Economic Research, 2(3), 187-196.‏http://www.eeer.ir/article_69402.html
O'Brien, G., & O'keefe, P. (2013). Managing adaptation to climate risk: Beyond fragmented responses. Routledge.‏https://www.taylorfrancis.com/books/mono/10.4324/9780203836910/managing-adaptation-climate-risk-geoff-brien-phil-keefe
Ostadtaghizadeh, A., Ardalan, A., Paton, D., Jabbari, H., & Khankeh, H. R. (2015). Community disaster resilience: A systematic review on assessment models and tools. PLoS currents, 7.‏https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/pmc4395373/
Parsizadeh, F., Ibrion, M., Mokhtari, M., Lein, H., & Nadim, F. (2015). Bam 2003 earthquake disaster: On the earthquake risk perception, resilience and earthquake culture–Cultural beliefs and cultural landscape of Qanats, gardens of Khorma trees and Argh-e Bam. International Journal of Disaster Risk Reduction, 14(1), 457-469.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212420915300868
Patterson, O., Weil, F., & Patel, K. (2010). The role of community in disaster response: conceptual models. Population Research and Policy Review, 29(2), 127-141.https://link.springer.com/article/10.1007/s11113-009-9133-x
Pongponrat, K., & Ishii, K. (2018). Social vulnerability of marginalized people in times of disaster: Case of Thai women in Japan Tsunami 2011. International journal of disaster risk reduction, 27, 133-141.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S221242091730287X
Robat Mili, R., Amini Hosseini, K. and Izadkhah, Y.O. (2018). Developing a holistic model for earthquake risk assessment and disaster management interventions in urban fabrics   International Journal of Disaster Risk Reduction, 27, 355-365.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2212420917303229
Rosenthal, U., Charles, M. T., & Hart, P. T. (Eds.). (1989). Coping with crises: The management of disasters, riots, and terrorism. Charles C Thomas Pub Limited,21(3),32-47.https://www.amazon.com/Coping-Crises-Management-Disasters-Terrorism/dp/0398055971
Roy, S., Pal, P. K., & Pradhan, K. (2014). Awareness of rural youth towards disaster management: A gender disintegrated study. Age, 22(24.86), 2-26.‏https://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.1046.6872&rep=rep1&type=pdf
Sarkar, S. K., Begum, R. A., Pereira, J. J., & Jaafar, A. H. (2013, August). Addressing disaster risk reduction in Malaysia: Mechanisms and responds. In 2nd International Conference on Environment, Agriculture and Food Sciences,2(11), 81-85.https://www.academia.edu/download/52915693/Addressing_disaster_risk_reduction_in_Malaysia_mechanisms_and_responds.pdf
Schneiderbauer, S., & Ehrlich, D. (2004). Risk, hazard and people’s vulnerability to natural hazards. A review of definitions, concepts and data. European Commission Joint Research Centre. EUR, 21410, 40.https://www.researchgate.net/profile/S-Schneiderbauer/publication/268149143_Risk_Hazard_and_People's_Vulnerability_to_Natural_Hazards_a_Review_of_Definitions_Concepts_and_Data/links/55e6916308aebdc0f58bb763/Risk-Hazard-and-Peoples-Vulnerability-to-Natural-Hazards-a-Review-of-Definitions-Concepts-and-Data.pdf
Sharma, S. (2010). Climate change impact on livelihood and vulnerability: a case study of mushar community in saptari district in Nepal (Doctoral dissertation, BRAC University).‏http://dspace.bracu.ac.bd/xmlui/handle/10361/1396
Son, N. T., & Thanh, B. X. (2018). Decadal assessment of urban sprawl and its effects on local temperature using Landsat data in Cantho city, Vietnam. Sustainable cities and society, 36, 81-91.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2210670717308958
Tokakis, V. Polychroniou, P. & Boustras, G. (2019). Crisis management in public administration: The three phases model for safety incidents. Safety science, 113, 37-43.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0925753518310117
Tulghan., & Özgür, H. (2016). Natural Disaster Governance: Barriers For Turkey. European Scientific Journal.‏12(10),112-121.https://www.academia.edu/download/46299975/makalemiz.pdf
Uekusa, S. (2017). Social vulnerability in disasters: Immigrant and refugee experiences in Canterbury and Tohoku. In Recovering from catastrophic disaster in Asia. Emerald Publishing Limite,18(1),127-144.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/S2040-726220160000018006/full/html?utm_source=TrendMD&utm_medium=cpc&utm_campaign=Community%252C_Environment_and_Disaster_Risk_Management_TrendMD_0
Ulezi, N., & Jackson, A. (2010). Cultural competence in crisis intervention. Journal of Safe,11(4),110-121.https://www.crisisprevention.com/Blog/Cultural-Competence-in-Crisis-Intervention
Unlu, A., Kapucu, N., & Sahin, B. (2010). Disaster and crisis management in Turkey: a need for a unified crisis management system. Disaster Prevention and Management: An International Journal,19(2),155-174.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/09653561011037977/full/html
Vardarlıer, P. (2016). Strategic approach to human resources management during crisis. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 235, 463-472.‏https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042816315919
Wojciechowicz, W., Zych, J., & Hołubowicz, W. (2012). Information and communication technology and crisis management. Technical Sciences/University of Warmia and Mazury in Olsztyn, 101-110.‏http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-article-BAR0-0068-0034
Yeo, J., Li, H., Shin, Y. A., & Haupt, B. (2017). Cultural approach to crisis management. Global encyclopedia of public administration, public policy, and governance,3(28), 1-4.‏https://www.researchgate.net/profile/Jungwon-Yeo/publication/318761293_Cultural_Approach_to_Crisis_Management/links/599baecf0f7e9b892bad2089/Cultural-Approach-to-Crisis-Management.pdf
 
جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای
دوره 11، شماره 40
پاییز 1400
صفحه 237-280

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 27 آذر 1400
  • تاریخ پذیرش: 27 آذر 1400

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار