کاربرد سیستم استنتاج فازی در زمینه سنجش توسعه انسانی مورد شناسی: شهرستان پارس‌آباد

کیانی, دکتر اکبر; پاسبان عیسی لو, وحید; بدلی, احد; کانونی, رضا

doi:10.22111/gaij.2016.2436

کاربرد سیستم استنتاج فازی در زمینه سنجش توسعه انسانی مورد شناسی: شهرستان پارس‌آباد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشیار رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل

² کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زابل

³ کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه تبریز

⁴ کارشناس ارشد رشته جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری دانشگاه شهید بهشتی تهران

10.22111/gaij.2016.2436

چکیده

هدف این پژوهش سنجش درجه توسعه انسانی شهرستان پارسآباد (شامل چهار شهر پارس‌آباد، اصلاندوز، اسلام‌آباد و تازه کند) بر اساس پارهای از شاخصهای توسعه انسانی به‌منظور دستیابی به میزان و علل نابرابریهای شهرستان همراه با ارائه راهکارهایی به‌منظور حل مشکلات توسعه انسانی، تسهیل امر برنامهریزی و درنهایت افزایش ضریب توسعه انسانی این نقطه از استان میباشد. نوع تحقیق کاربردی – توسعهای و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از مدل سیستم استنتاج فازی (FIS) در محیط متلب صورت گرفته است. در این تحقیق درمجموع تقریباً از 40 شاخص تقلیل یافته به دو عامل توسعه اجتماعی (شامل اشتغال، خدمات اجتماعی و بهداشت) و توسعه فرهنگی (شامل آموزش، عوامل فرهنگی و انحرافات اجتماعی) برای مقطع زمانی 1390 استفاده‌شده است. تجزیه‌وتحلیل‌های مربوط به تمام مراحل پژوهش بخصوص تعریف شاخص‌ها، انتخاب توابع عضویت مربوطه، تشکیل پایگاه دادهها، قانون سازی و درنهایت خروجی گرفتن از داده‌ها در محیط متلب انجام‌شده است. پس از تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌وسیله این مدل نتایج به‌دست‌آمده بیانگر این واقعیت است که مدل سیستم استنتاج فازی با تکیه‌بر پایگاه دانش و استنتاجات گام‌به‌گام مربوطه مدل مناسبی برای تشریح جزئیات مربوط به شاخصهای اولیه و ثانویه و درنهایت برآورد توسعه انسانی می‌باشد. همچنین نشان میدهد که میان شهرهای این شهرستان به لحاظ برخورداری از شاخصهای توسعه انسانی چه در داخل شهرستان و چه در رابطه با شهرهای دیگر استان تفاوتهای اساسی وجود دارد و به‌غیراز شهر مرکزی پارس‌آباد که با وزن نهایی 0.507 در گروه نیمه برخوردار قرار دارد بقیه شهرهای این شهرستان جزء مناطق محروم تلقی می‌شوند.

کلیدواژه‌ها