نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه مازندران
2 استادیارگروه جغرافیا دانشگاه پیام نور؛ تهران
3 کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری
چکیده
قائم‌شهر از لحاظ کیفیت محیط دچار مشکلاتی در زمینه‌های دسترسی، تراکم و ترافیک، بهداشت، زیبایی، سرزندگی و غیره است. دراین مقاله، به بررسی میزان رضایتمندی شهروندان قائم‌شهر از کیفیت محیط زندگی پرداخته شده است. در این راستا، روش‌ها و شاخص‌های مرتبط با کیفیت محیط مورد بررسی قرار گرفت و نهایتاً شاخص‌های اثر محور مبتنی بر رضایتمندی شهروندان و روش HMR در جهت رسیدن به اهداف تعریف شده انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری همچون تحلیل عاملی، آزمون T تک‌نمونه‌ای، رگرسیون خطی چند متغیره انجام شده است. جامعۀ نمونه از جمعیت 172000 نفری شهر مورد مطالعه، 323 نفر انتخاب شد و پرسشنامه بین آنان توزیع گردید. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که رابطۀ معناداری بین برخی از متغیرهای اقتصادی، اجتماعی نظیر میزان تحصیلات، سن و درآمد با رضایتمندی از کیفیت محیط وجود داشته و بین عوامل تأهل، جنسیت و شغل با رضایتمندی از کیفیت محیط رابطۀ معنی‌داری وجود ندارد. همچنین بررسی میزان همبستگی بین متغیرهای کالبدی و محیطی با رضایتمندی از کیفیت محیط نشان داد که متغیرهای کالبدی (مدت زمان اقامت در محله) با رضایتمندی، رابطۀ معنی‌داری وجود داشته و بین متغیرهای محیطی (صدا، بو، آلودگی و زباله) با رضایتمندی، رابطۀ معنی‌داری وجود ندارد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
A Survey on The Measurement of Citizens' Satisfaction in The Life Quality Case Study: Qaemshahr
نویسندگان [English]
- dr.rahim berdi anamoradnejad 1
- dr.asadollah divsalar 2
- saber mirabi 3
چکیده [English]
Ghaemshahr is faced with some problems from the view point of the environment quality such as, access, density and traffic, health, beauty, vitality etc. This paper investigates Ghaemshahr citizens' satisfaction regarding the quality of the living environment. In this regard, methods and related indicators of environmental quality were studied and ultimately driven by indicators based on citizens' satisfaction and to achieve the aims, HMR metod was selected. Analyzing data was performed by using statistical methods such as factor analysis,T test, multiple linear regression. The sample was selected 323 people from a population of 172,000 and questionnaires were distributed among them. The results shows that no meaningful relationship there exists between some of the Social and economic variables, such as the level of education, age and income with satisfaction of the environment quality, and, no meaningful relationship exists between the married, gender suspended and job factors with satisfaction of the environment quality. Also examining the amount of correlation between physical and environmental variables with satisfaction of environmental quality showed that between physical variables (period of time in a neighborhood) with satisfaction a meaningful relationship have existed and no meaningful relationship exist between Environmental variables (sound, smell, the pollution and garbage) with satisfaction.
کلیدواژه‌ها [English]
- quality of life
- Urban Environment
- Ghaemshahr
- satisfaction
بحرینی، حسین (1382). فرایند طراحی شهری. انتشارات دانشگاه تهران. چاپ دوم. تهران.
جاجرمی،کاظم؛ کلته، ابراهیم(1385). سنجش وضعیت شاخص‌های کیفیت زندگی در شهر از نظر شهروندان (گنبد قابوس). فصلنامۀ جغرافیا و توسعه. شمارۀ 4 (پیاپی 8). صص 18-5.
چاپ من،دیوید (1384). آفرینش محلات و مکان‌ها درمحیط انسان ساخت. ترجمۀ شهرزاد فریادی و منوچهر طبیبیان. انتشارات دانشگاه تهران. تهران
چرمایف،سرج؛ کریستوفر، الکساندر (1376). عرصه‌های زندگی جمعی و زندگی خصوصی (به جانب یک معماری انسانی). ترجمۀ منوچهر مزینی. انتشارات دانشگاه تهران. تهران.
حافظ‌نیا، محمدرضا (1385). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. انتشارات سمت. چاپ دوازدهم. تهران.
رضویان، محمد تقی (1381). برنامه‌ریزی کاربری اراضی. انتشارات منشی. چاپ اول. تهران
رهنمایی، محمدتقی؛ شاه‌حسینی، پروانه (1383). فرایند برنامه‌ریزی شهری ایران. انتشارات سمت. تهران.
زمانی، حسین (1384). بررسی میزان رضایتمندی شهروندان از کیفیت محیط زندگی. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه شیراز. دانشکدۀ هنر و معماری. گروه شهرسازی.
سازمان شهرداری‌ها (1381). سرانۀ کاربری‌های خدمات شهری. انتشارات سازمان شهرداری‌ها. جلد اول. تهران.
گلکار،کورش (1380). مؤلفه‌های سازندۀ کیفیت طراحی شهری. مجلۀ صفه. شمارۀ 32. صص 65-38.
لینچ، کوین (1374). سیمای شهر. ترجمۀ منوچهر مزینی. انتشارات دانشگاه تهران. تهران.
مهدی‌زاده، جواد و همکاران(1382). برنامه‌ریزی راهبردی توسعۀ شهری (تجربیات اخیر جهانی و جایگاه آن در ایران). انتشارات مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران. تهران.
نقوی، محمدرضا (1391). سنجش کیفیت اجتماعی زندگی در نواحی روستایی با معیار فاصله از مرکز شهر با استفاده از مدل TEV تکنیک بردار ویژه (مطالعۀ موردی: روستاهای چهار قلعه شهرستان بهشهر)، نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی. سال چهارم. شمارۀ دوم. صص 138-123.
ajiran.H (2006). Toward a Quality of life Theory: Net domestic product of happiness,Journal of social indicators research,5(3),268-279
Bonaiuto.Marino et al (1999). Multidimensional perception of residential environment quality and neighbourhood attachment in the urban environment ,Journal of environmental psychology 19(3)331-352
Castanza.R. et al (2002). Quality of life: an approach integrating opportunities ,Human needs and subjective well- being, Journal of Ecological Economics
Fakhruddin.M (1991). Quality of urban life,Rawat publication,Jaipur,first edition
Kamruzaman.M.et al (2007). Urban environmental Quality: a perception study on Chittagong metropolitan city,Journal of ScienceEngineering and Technology,1(4)
Narvaez.J, et al (2008). Subjective and objective quality of life in Schizophernia, Journal of Schizophernia research, Jan; 98(1-3): 201–208.
Siddiqui.R,et al (2003). Copying with environmental stressors by urban slum dwellers,Environment and behavior, 35(5)589-604
Uzzell.D,et al (2002). Place identification , Social cohesion and environmental sustainability, Journal of environment and behavior, 34(1) 26-53
www. Sci.org.ir
