ارزیابی تطبیقی وضعیت پیاده مداری در محله‌های شهر سمنان (نمونۀ موردی: بافت تاریخی (محله‌ پاچنار)، میانی (محله گلشهر) و جدید (محله مدیران))

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

2 کارشناسی شهرسازی، دانشکده هنر، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران

3 کارشناس ارشد طراحی شهری، دانشکده هنرهای زیبا، دانشگاه تهران، تهران، ایران

چکیده

شهرهای کهن که غالباً مبتنی بر الگوی پیاده بناشده‌اند، از سطح پیاده مداری مطلوبی برخوردار بودند؛ اما باگذشت زمان، خصوصاً پس از دوران پهلوی و با تمایل بیشتر به استفاده از اتومبیل، این مطلوبیت روبه‌زوال نهاد. در زمان حال نیز توسعه شهرها اتومبیل محور است، درحالی‌که شهر پیاده مدار با برنامه‌ریزی ساختار محیطی و کاربری زمین، شهروندان را به قدم زدن در شهر ترغیب می‌کند. بر این مبنا هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و مقایسه وضعیت پیاده مداری در محله‌های توسعه‌یافته شهری در دوره‌های مختلف زمانی و با ویژگی‌های متفاوتِ کالبدی، اجتماعی و اقتصادی، است. موردمطالعه پژوهش شهر سمنان انتخاب‌شده است که از سه ناحیه تشکیل‌شده و از هریک از نواحی، یک محله موردبررسی قرارگرفته است. رویکرد بکار رفته در پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و از روش واک اسکور به‌منظور ارزیابی قابلیت پیاده مداری در این سه محله استفاده‌شده است. نتایج حاصل از به‌کارگیری روش واک اسکور در پژوهش نشان می‌دهد محله گلشهر در ناحیه دو به سبب تعدد و تنوع فعالیت‌ها و قرارگیری در فاصله قابل‌دسترس برای ساکنان، پیاده مدارترین محله در میان این سه گزینه می‌باشد. پس از گلشهر، محله پاچنار، در ناحیه یک، با دارا بودن بافت تاریخی و غالباً فاقد برنامه‌ریزی، مطلوب‌ترین وضعیت را دارا است و درنهایت محله مدیران، در ناحیه سه، با ساختاری غالباً مسکونی، کمترین حد از تنوع کاربری‌ها، پیاده‌روهای کم‌عرض، یک‌شکلی فضای محله و نبود عناصر هویت‌بخش در اولویت نهایی به لحاظ وضعیت پیاده مداری قرارگرفته است. از سوی دیگر با توجه به نتایج حاصل از پژوهش و بررسی‌های میدانی می‌توان پیشنهاد‌هایی چون، بهبود وضعیت سیستم روشنایی، ارتقاء امنیت، ایجاد سبزینگی در حاشیه معابر و افزایش کیفیت بصری مسیرها، روسازی و بهبود وضعیت پیاده‌روها، رعایت مقیاس انسانی در ساخت‌وسازها، افزایش اختلاط کاربری‌ها، بهبود کیفیت مبلمان شهری و خوانایی محیط (قابلیت شناسایی مسیرها) و درنهایت به‌کارگیری نماهای جذاب و متنوع در ساختمان‌ها را به‌منظور بهبود وضعیت پیاده مداری در هر یک از محله‌ها ارائه نمود.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Comparative Assessment of Walkability in the Neighborhoods of Semnan City (Case Study: Historical Fabric (Pachnar Neighborhood), Middle (Golshahr Neighborhood), and new (Modiran Neighborhood))

نویسندگان [English]

  • Seyyed Mojtaba Ghazi Mirsaeed 1
  • Mobina Khanjani 2
  • Elnaz Najar 3
1 Assistant Professor, Department of Urban Planning, Faculty of Arts, Semnan University, Semnan, Iran.
2 Bachelor of Urban Planning, Faculty of Arts, Semnan University, Semnan, Iran.
3 Master of Urban Design, Faculty of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran
چکیده [English]

The old cities, which are often built based on the pedestrian model, had a favorable walkability level; But with the passage of time, especially after Pahlavi era and with a greater desire to use cars, this desirability started to decline. At the present time, the development of cities is car-oriented, while the walkable city encourages citizens to walk in the city by planning the environmental structure and land use. Based on this, the current research aimed to evaluate and compare the walkablity in developed urban neighborhoods at different periods and with different physical, social and economic characteristics. The research case study of Semnan city has been selected, which consists of three districts, and one neighborhood will be investigated from each district. Pachenar neighborhood is located in District 1 and the historical context of the city and formed the city's core. Golshahr neighborhood is located in the second district of Semnan city, and its formation and development are mostly related to the forties and the second Pahlavi period. Modiran neighborhood, located in the third district, has a new texture, and its formation is due to the development after the revolution and is mainly related to the 80s. The approach used in the research is descriptive-analytical, and the walk score method was used to evaluate the walkability in these three neighborhoods. This method is a valuable tool for quantitative measurement of walking in a specified urban area, which can be done in four steps and calculates the final score based on the distance of a user from her required users. These uses can be classified into five categories. If they are within 400 meters (a quarter of a mile) or less from the center of the neighborhood or the designated origin, they will be given the highest score, and if they are located at a greater distance, a lower score will be given to them. The results of using the walk score method in the research show that the Golshahr neighborhood in the second district is the most walkable among these three options due to the number and variety of activities and its location at an accessible distance for the residents. After Golshahr, the Pachenar neighborhood, in the first district, with its historical context and mainly lack of planning, has the most favorable situation. Finally, the Modiran neighborhood, in the third district, with a primarily residential structure, the least amount of variety of uses, narrow sidewalks, uniform the atmosphere of the neighborhood and the lack of identifying elements are placed in the last priority in terms of the pedestrian condition. On the other hand, according to the results of the research and field investigations, there are suggestions such as improving the condition of the lighting system, improving security, creating greenery on the side of the roads and increasing the visual quality of the roads, paving and improving the condition of the sidewalks, observing the human scale in constructions, increasing mixing Uses, improving the quality of urban furniture and the legibility of the environment (the ability to identify routes) and finally using attractive and diverse facades in buildings in order to improve the pedestrian condition in each of the neighborhoods. 

کلیدواژه‌ها [English]

  • walkability
  • urban neighborhoods
  • walk score
  • Semnan city

مراجع

اسدالهی، شیوا .(1383). ضرورت توجه به حرکت پیاده در مراکز شهری، مجله شهرداری ها، سال6 ، ش66، صص68-71. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?ID=257228
پاکزاد، جهانشاه. (1386). راهنمای طراحی فضاهای شهری، تهران، چاپ دوم، انتشارات شهیدی.
تاجیک، آرزو؛  پرتوی، پروین. (1392). مدل مفهومی و چارچوب تحلیلی پیاده مداری با تأکید بر رویکرد نوشهر سازی (مورد پژوهی: فاز چهار مهرشهر کرج)، فصلنامه مطالعات شهری، دوره 3، شماره 9، صص 81-96. https://urbstudies.uok.ac.ir/article_788.html
ثقفی اصل، آرش. (1387). اهمیت و نقش پیاده راه در شبکه ی حمل و نقل شهر پایدار،  جستارهای شهرسازی »، دوره هفتم، زمستان 1387 - شماره 26 و 27، صص 79-87 .  https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/24715/84/text.
حبیبی، کیومرث. (1392). ارزیابی تجارب جهانی حمل‌ونقل و سیاست های مداخله در بافت های کهن شهری با تکیه بر پیاده مداری. نشریه معماری و شهرسازی ایران, دوره 5, صص 33-48. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=240978
حقانی، مهسا؛ مجیدی هتکه لویی، سحر. (1400). نگرشی به جایگاه پیاده مداری در فضای شهری با تمرکز بر حس دل‌بستگی به مکان؛ نمونه‌ی موردی: خیابان قارن ساری، نشریه مطالعات طراحی شهری و پژوهش‌های شهری سال چهارم، شماره 3، صص 1-14. https://www.tpbin.com/Journal/Details/35
حوریجانی، نسیم، چاره جو، فرزین. (1398). نقش محیط مصنوع در پایداری شهری, با تأکید ویژه بر قابلیت پیاده مداری در محلات مسکونی (مطالعه موردی: شهر سنندج). معماری و شهرسازی پایدار, دوره یک، شماره 7, صص 29-48. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=489573
رضازاده، راضیه، و زبردست، اسفندیار، و لطیفی اسکویی، لاله. (1390). سنجش ذهنی قابلیت پیاده مداری و مؤلفه‌های تأثیرگذار بر آن در محلات, مطالعه موردی: محله چیذر. مدیریت شهری, دوره 9، شماره 28, صص297-313. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=174981
شاهیوندی، احمد؛ قلعه‌نویی، محمود؛ (1392). بررسی و تحلیل قابلیت پیاده مداری مسیرهای عابر پیاده شهر اصفهان، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، دوره 13، شماره 31، صص 73-91.  https://www.sid.ir/paper/102240/fa
شوای، فرانسوا. (1375). شهرســازی تخیلات و واقعیات، ترجمه‌ سید محسن حبیبی، انتشارات دانشگاه تهران، تهران.
صفاری راد، علی؛ شمس، مجید. (1396). بررسی تطبیقی معیارهای قابلیت پیاده مداری در سطح محلات شهری (مطالعه موردی: محلات جدید و قدیمی شهر رشت)، نشریه آمایش محیط، دوره 10، شماره 39، صص 183-204. https://www.sid.ir/paper/130759/fa
طرح جامع شهر سمنان. (1394). جلد 1-6، مشاور معماری و شهرسازی آرمانشهر. تهران.
کلانتر، آمنه، شهابیان، پویان. (1397). سنجش پیاده مداری محله‌های شهری با استفاده از شیوه واک اسکور, مورد مطالعاتی: محله پارک لاله و محله ایوانک. معماری و شهرسازی آرمان شهر, دوره 11، شماره 23, صص211-223. https://www.sid.ir/fa/journal/ViewPaper.aspx?id=489378
معینی، سید مهدی. (1392). شهرهای پیاده مدار، انتشارات آذرخش، چاپ سوم. تهران.
ملکی، پریسا ؛ اسدی، ایرج. (1398).  تبیین ارتباط مکانی بین قابلیت پیاده مداری عینی و ذهنی محلات شهری (نمونه موردی: منطق 4، 8 و 13 شهر تهران). فصلنامه برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دوره 23، شماره 4، صص 147-191. https://hsmsp.modares.ac.ir/article-21-33707-fa.html
 
Al-Hagla, K. S. (2009). Evaluating new urbanism's walkability performance: A comprehensive approach to assessment in Saifi Village, Beirut, Lebanon. Urban Design International, 14(3), 139-151. https://doi.org/10.1057/udi.2009.8
Arellana, J., Saltarín, M., Larrañaga, A. M., Alvarez, V., & Henao, C. A. (2020). Urban walkability considering pedestrians’ perceptions of the built environment: a 10-year review and a case study in a medium-sized city in Latin America. Transport reviews, 40(2), 183-203.https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/01441647.2019.1703842
Brownson, R. C., Baker, E. A., Housemann, R. A., Brennan, L. K., & Bacak, S. J. (2001). Environmental and policy determinants of physical activity in the United States. American journal of public health, 91(12), 1995-2003. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11726382/
Brown, B. B., Yamada, I., Smith, K. R., Zick, C. D., Kowaleski-Jones, L., & Fan, J. X. (2009). Mixed land use and walkability: Variations in land use measures and relationships with BMI, overweight, and obesity. Health & place, 15(4), 1130-1141. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1353829209000653
Burden, D., & Litman, T. (2011). America needs complete streets. ITE journal, 81(4), 36-43. https://vtpi.org/ITE_comp_st.pdf
Carr, L. J., Dunsiger, S. I., & Marcus, B. H. (2010). Walk score™ as a global estimate of neighborhood walkability. American journal of preventive medicine, 39(5), 460-463. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4845902/
Carr, L. J., Dunsiger, S. I., & Marcus, B. H. (2011). Validation of Walk Score for estimating access to walkable amenities. British journal of sports medicine, 45(14), 1144-1148. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4845899/
Cubukcu, E., Hepguzel, B., Onder, Z., & Tumer, B. (2015). Active living for sustainable future: A model to measure “walk scores” via geographic information systems. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 168, 229-237.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S1877042814056869
Ding, D., Sallis, J. F., Kerr, J., Lee, S., & Rosenberg, D. E. (2011). Neighborhood environment and physical activity among youth: a review. American journal of preventive medicine, 41(4), 442-455. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21961474/
Dörrzapf, L., Kovács-Győri, A., Resch, B., & Zeile, P. (2019). Defining and assessing walkability: a concept for an integrated approach using surveys, biosensors and geospatial analysis. Urban development issues, 62(1), 5-15.https://www.safetylit.org/citations/index.php?fuseaction=citations.viewdetails&citationIds[]=citjournalarticle_624331_37
Dovey, K., & Pafka, E. (2020). What is walkability? The urban DMA. Urban studies, 57(1), 93-108. https://journals.sagepub.com/doi/full/10.1177/0042098018819727
Duncan, D. T., Aldstadt, J., Whalen, J., Melly, S. J., & Gortmaker, S. L. (2011). Validation of Walk Score® for estimating neighborhood walkability: an analysis of four US metropolitan areas. International journal of environmental research and public health, 8(11), 4160-4179.https://www.mdpi.com/1660-4601/8/11/4160
Du Toit, L., Cerin, E., Leslie, E., & Owen, N. (2007). Does walking in the neighbourhood enhance local sociability?. Urban studies, 44(9), 1677-1695. https://doi.org/10.1080/00420980701426665
Evans, G. W. (2003). The built environment and mental health. Journal of urban health, 80(4), 536-555.
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3456225/pdf/11524_2006_Article_257.pdf
Ewing, R., Handy, S., Brownson, R. C., Clemente, O., & Winston, E. (2006). Identifying and measuring urban design qualities related to walkability. Journal of Physical Activity and Health, 3(s1), S223-S240. https://activelivingresearch.org/sites/activelivingresearch.org/files/JPAH_15_Ewing.pdf
Feng, J., Glass, T. A., Curriero, F. C., Stewart, W. F., & Schwartz, B. S. (2010). The built environment and obesity: a systematic review of the epidemiologic evidence. Health & place, 16(2), 175-190. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1353829209000987
Fonseca, F., Ribeiro, P. J., Conticelli, E., Jabbari, M., Papageorgiou, G., Tondelli, S., & Ramos, R. A. (2022). Built environment attributes and their influence on walkability. International Journal of Sustainable Transportation, 16(7), 660-679.https://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/15568318.2021.1914793
Forsyth, A. (2015). What is a walkable place? The walkability debate in urban design. Urban design international, 20(4), 274-292.https://link.springer.com/article/10.1057/udi.2015.22
Giles-Corti, B., Kelty, S. F., Zubrick, S. R., & Villanueva, K. P. (2009). Encouraging walking for transport and physical activity in children and adolescents. Sports medicine, 39(12), 995-1009. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19902982/
Golan, Y. (2017). Gendered walkability: building a daytime walkability index for women in San Francisco.Rahiman V rajina. 2022. walkability to public transport: prioritization of parameters for walkability assessment in the urban areas of Kerala, India. European Transport/Trasporti Europei
Habibian, M., & Hosseinzadeh, A. (2018). Walkability index across trip purposes. Sustainable cities and society, 42, 216-225.https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S221067071731689X
Hajna, S., Ross, N. A., Griffin, S. J., & Dasgupta, K. (2017). Lexical neutrality in environmental health research: Reflections on the term walkability. BMC public health, 17(1), 1-4. https://doi.org/10.1186/s12889-017-4943-y.
Hall, C. M., & Ram, Y. (2018). Walk score® and its potential contribution to the study of active transport and walkability: A critical and systematic review. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 61, 310-324.https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1361920917302560
Hamilton-Baillie, B. (2008). Towards shared space. Urban Design International, 13(2), 130-138. https://doi.org/10.1057/udi.2008.13
Handy, S. L., Boarnet, M. G., Ewing, R., & Killingsworth, R. E. (2002). How the built environment affects physical activity: views from urban planning. American journal of preventive medicine, 23(2), 64-73. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749379702004750
Hirsch, J. A., Moore, K. A., Evenson, K. R., Rodriguez, D. A., & Roux, A. V. D. (2013). Walk Score® and Transit Score® and walking in the multi-ethnic study of atherosclerosis. American journal of preventive medicine, 45(2), 158-166. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749379713002808
Jun, H. J., & Hur, M. (2015). The relationship between walkability and neighborhood social environment: The importance of physical and perceived walkability. Applied Geography, 62, 115-124. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0143622815000971?casa_token=UEBdic6CllMAAAAA:4ajR_aPJRvvFJiIDPKRbEjmdWaBKK6DE8dMZmS1Wj5eMqsHTqy16d4rP6BPx3HGhMh3UP7cZf06P
Killingsworth, R. E., & Lamming, J. (2001). Development and public health. Urban Land, 60(7), 12-16.http://downtowngreenway.org/wp-content/uploads/2012/08/Development_and_Public_Health.pdf
King, W. C., Brach, J. S., Belle, S., Killingsworth, R., Fenton, M., & Kriska, A. M. (2003). The relationship between convenience of destinations and walking levels in older women. American Journal of Health Promotion, 18(1), 74-82. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.4278/0890-1171-18.1.74
Knapskog, M., Hagen, O. H., Tennøy, A., & Rynning, M. K. (2019). Exploring ways of measuring walkability. Transportation research procedia, 41, 264-282. Udaykumar Patel، Fennyben. 2022. Assessing the Walkability Index in the City of Vadodara, Gujarat. The study of factors affecting walkability in the urban context. International Journal of Scientific & Engineering Research. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2352146519304636
Koohsari, M. J., Sugiyama, T., Hanibuchi, T., Shibata, A., Ishii, K., Liao, Y., & Oka, K. (2018). Validity of Walk Score® as a measure of neighborhood walkability in Japan. Preventive medicine reports, 9, 114-117.https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2211335518300020
Krambeck, H., & Shah, J. (2006). The global walkability index: talk the walk and walk the talk. In Better Air Quality Conference (BAQ). https://www.gtkp.com/assets/uploads/20100110-055641-2412-articles-60499_paper.pdf
Kuzmyak, J. R., & Dill, J. (2012). Walking and bicycling in the United States: the who, what, where, and why. TR News, (280). https://onlinepubs.trb.org/onlinepubs/trnews/trnews280www.pdf
Lee, C., & Moudon, A. V. (2006). The 3Ds+ R: Quantifying land use and urban form correlates of walking. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 11(3), 204-215. https://doi.org/10.1016/j.trd.2006.02.003
Leslie, E., Coffee, N., Frank, L., Owen, N., Bauman, A., & Hugo, G. (2007). Walkability of local communities: using geographic information systems to objectively assess relevant environmental attributes. Health & place, 13(1), 111-122.https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1353829205000845
Lewis, S. L., & Adhikari, K. (2017). Walkable neighborhood systems. Growth and Change, 48(4), 500-511.
https://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/grow.12185
Leyden, K. M. (2003). Social capital and the built environment: the importance of walkable neighborhoods. American journal of public health, 93(9), 1546-1551. https://ajph.aphapublications.org/doi/pdf/10.2105/AJPH.93.9.1546
Litman, T. A. (2003). Economic value of walkability. Transportation Research Record, 1828(1), 3-11. https://journals.sagepub.com/doi/10.3141/1828-01
Loo, B. P., & du Verle, F. (2017). Transit-oriented development in future cities: Towards a two-level sustainable mobility strategy. International Journal of Urban Sciences, 21(sup1), 54-67.https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/12265934.2016.1235488
Lund, H. (2002). Pedestrian environments and sense of community. Journal of Planning education and Research, 21(3), 301-312. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/0739456X0202100307
Macdonald, E. (2007). Section 1: Wasted and Reclaimed Landscapes-Wasted Space/Potential Place: Reconsidering Urban Streets. Places, 19(1). https://escholarship.org/content/qt5qv4m4vq/qt5qv4m4vq.pdf
Moura, F., Cambra, P., & Gonçalves, A. B. (2017). Measuring walkability for distinct pedestrian groups with a participatory assessment method: A case study in Lisbon. Landscape and Urban Planning, 157, 282-296. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0169204616301268
Mushtaha, E., Al-Zwaylif, S., Merabti, F., & Hanane, I. (2018). Border vacuum: a study of walkability, liveability and vibrancy around Dubai mall station. Proceedings of the Institution of Civil Engineers-Urban Design and Planning, 171(5), 187-201.https://www.icevirtuallibrary.com/doi/abs/10.1680/jurdp.18.00016
Nosal, B. (2009). Creating Walkable and Transit-Supportive Communities in Halton. Region Health Department of Halton University, 7. https://chasecanada.org/wp-content/uploads/2011/09/halton-walkability.pdf
Park, S. (2008). Defining, measuring, and evaluating path walkability, and testing its impacts on transit users' mode choice and walking distance to the station. University of California, Berkeley.https://www.proquest.com/openview/c398781702424a6d28062439fcf8b54e/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750
Patel, F. U. (2022). Assessing the Walkability Index in the City of Vadodara, Gujarat. the study of factors affecting walkability in the urban context. International Journal of Scientific & Engineering Research, 13(10), 1-7.https://www.safetylit.org/citations/index.php?fuseaction=citations.viewdetails&citationIds[]=citjournalarticle_734385_12
Pikora, T., Giles-Corti, B., Bull, F., Jamrozik, K., & Donovan, R. (2003). Developing a framework for assessment of the environmental determinants of walking and cycling. Social science & medicine, 56(8), 1693-1703. https://doi.org/10.1016/S0277-9536(02)00163-6
Renalds, A., Smith, T. H., & Hale, P. J. (2010). A systematic review of built environment and health. Family and community health, 68-78. https://www.jstor.org/stable/44954260?seq=1
Rundle, A. G., Chen, Y., Quinn, J. W., Rahai, N., Bartley, K., Mooney, S. J., ... & Neckerman, K. M. (2019). Development of a neighborhood walkability index for studying neighborhood physical activity contexts in communities across the US over the past three decades. Journal of urban health, 96(4), 583-590.https://link.springer.com/article/10.1007/s11524-019-00370-4
Russ, T. H. (2002). Site planning and design handbook. McGraw-Hill Education.
Saelens, B. E., & Handy, S. L. (2008). Built environment correlates of walking: a review. Medicine and science in sports and exercise, 40(7 Suppl), S550. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2921187/
Score, W. (2011). Walk Score methodology white paper.  http://pubs.cedeus.cl/omeka/files/original/b6fa690993d59007784a7a26804d42be.pdf
Speck, J. (2018). Use Conventional Bike Lanes Where They Belong. In Walkable City Rules (pp. 142-143). Island Press, Washington, DC. https://doi.org/10.5822/978-1-61091-899-2_60
Suarez-Balcazar, Y., Early, A. R., Garcia, C., Balcazar, D., Arias, D. L., & Morales, M. (2020). Walkability safety and walkability participation: A health concern. Health Education & Behavior, 47(3), 430-438.https://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/1090198120903256?journalCode=hebc
Telega, A., Telega, I., & Bieda, A. (2021). Measuring walkability with GIS—Methods overview and new approach proposal. Sustainability, 13(4), 1883.https://www.mdpi.com/2071-1050/13/4/1883
Yang, Y., & Diez-Roux, A. V. (2012). Walking distance by trip purpose and population subgroups. American journal of preventive medicine, 43(1), 11-19. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3377942/
Waldock, R. (2012). Designing for pedestrians: guidelines. Department of Transport: http://www. transport. wa. gov. au/mediaFiles/WALK_P_Walkability_Audit_Tool. pdf.
Wood, L., Shannon, T., Bulsara, M., Pikora, T., McCormack, G., & Giles-Corti, B. (2008). The anatomy of the safe and social suburb: an exploratory study of the built environment, social capital and residents’ perceptions of safety. Health & place, 14(1), 15-31. http://dx.doi.org/10.1016/j.healthplace.2007.04.004
Wood, L., Frank, L. D., & Giles-Corti, B. (2010). Sense of community and its relationship with walking and neighborhood design. Social science & medicine, 70(9), 1381-1390. https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0277953610000924
Zavestoski, S., & Agyeman, J. (2014). Complete Streets: What's missing?. In Incomplete Streets (pp. 1-14). Routledge.https://www.taylorfrancis.com/chapters/edit/10.4324/9781315856537-1/complete-streets-stephen-zavestoski-julian-agyeman
Zhang, Y., Zou, Y., Zhu, Z., Guo, X., & Feng, X. (2022). Evaluating Pedestrian Environment Using DeepLab Models Based on Street Walkability in Small and Medium-Sized Cities: Case Study in Gaoping, China. Sustainability, 14(22), 15472.https://www.mdpi.com/2071-1050/14/22/15472
جغرافیا و آمایش شهری منطقه‌ای
دوره 13، شماره 47
تیر 1402
صفحه 55-96

فایل ها

سابقه مقاله

  • تاریخ دریافت: 28 مرداد 1401
  • تاریخ بازنگری: 22 بهمن 1401
  • تاریخ پذیرش: 21 اسفند 1401

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار